Help jij de bijen op Kiemkracht64 aan hun paradijs?

Het gaat niet goed met de bijen. Talloze volken worden ziek en gaan dood. Als imker op Kiemkracht64 draag ik bij aan het welzijn van alle bijen en ik vraag daarbij jouw hulp! Bijen hebben een natuurlijk huis en een rijke voedzame omgeving nodig om te overleven. Wij gaan beide creëren en dat kost geld.

Heb jij hart voor de bij, de natuur en de imker?

Doneer dan op:  

Stichting Kiemkracht64

ovv:  Ik draag Bij

NL 19 RABO 0145 2364 55

Ons ideaal

Het bijenparadijs is onderdeel van de 1,2 hectare van Kiemkracht in Malden. Wij bouwen op dit moment een bijenstal met oude gebruikte materialen. Daarin komen drie natuurbouwkasten. Afgelopen herfst hebben we 300 biologische bloembollen geplant. Ikzelf vlecht op dit moment een zgn. Sun Hive. Een hangende eivormige korf waarin de bijen hun raten kunnen bouwen zoals zij dat van nature in een holle boom zouden doen. Het rogge voor de korf heb ik afgelopen zomer geoogst. Het graan zaaien we dit jaar, zodat er volgend jaar weer gevlochten kan worden. En zo wordt de cirkel weer rond.

Wat hebben we nodig?  

Begroting van totaal: 2500,- is gebaseerd op:

-Hangkorven binnenwerk 2x200= 400,-
-Hangkorvenstellage  2x300= 600,-
-Natuurbouwkasten 2x 300= 600
-Materiaal bijenstal 150,-   
-Aanschaf planten bijentuin 750,-

Wil jij ons helpen met dit bijenparadijs? Elke donatie, hoe groot of klein ook, is welkom!

Wat kun je voor jouw donatie verwachten?

In de zomer van dit jaar zijn jullie meer dan welkom om te komen kijken naar deze prachtige inspirerende plek in ontwikkeling. Ik zal jullie rondleiden door de tuin, de Sun Hive laten zien, wie weet is ze dan al bewoond door een bijenvolk! Ik zal voor jullie een dag organiseren waar je kunt ervaren hoe bijzonder de honingbij is, hoe mooi de tuin wordt en hoe lekker. Want het bijenparadijs is niet alleen een paradijs voor de bijen...

Namens de bijen en Kiemkracht 64,

een honingzoete groet!

Anneke

Bij Annie

Die prachtige warme dag van afgelopen zondag was een feest. Niet alleen voor ons, ook voor de bijen. Ze vlogen in en uit de kast en brachten stuifmeel binnen, zoals de fel oranje kleur van het stuifmeel van de krokus.
Een bij vloog met grote krachtsinspanning de kast uit, de lucht in, steeds een beetje hoger en steeds een beetje verder weg. In haar pootjes hing een dode zus, een werkster die de winter niet heeft overleefd. Ze brengt haar weg, ver weg van de kast om te zorgen dat eventuele ziekten niet de rest van de bijen besmet. Op een gegeven ogenblik laat ze haar los. De dode tuimelt in het gras en met een snelle vaart vliegt de werkster terug het vlieggat in, terug in de veilige warmte van haar Imme, haar volk.

Het verwondert mij elke keer weer hoe mooi de bijen hun werk uitvoeren. Ze lijken precies te weten wat ze moeten doen en wanneer ze dat moeten doen. Ze weten wanneer ze moeten uitvliegen en welke bloem haar kostbare nectar prijs geeft. Er lijkt een enorme veerkracht, werklust en wijsheid in de Imme te schuilen. En die wijsheid wil ik niet doorbreken met mijn lompe, domme interventies. Daarom imker ik op biologisch dynamische wijze. Een manier van bijen houden die wat mij betreft zoveel mogelijk recht doet aan de natuurlijke manier van werken en leven van de Imme. 

De belangrijkste principes die ik hier bij gebruik:

• Ik zie de volken als een geheel, de zgn. Imme. Daartoe behoren de koningin, de werksters, de darren, de raten, het broed, de voorraden stuifmeel en honing, maar ook de hele omgeving die de Imme verzorgt. Zij staat in verbinding met haar omgeving, de natuur. Volgens de meester kan een gezond volk een gebied van 60 km2 verzorgen. Maar omdat er tegenwoordig weinig te verzorgen is zal ik als imker een stukje van de omgeving zo gaan inrichten dat de bijen er hun nectar en stuifmeel wel kunnen halen. Zij zullen in ruil daarvoor zorgen voor de bestuiving van de gewassen, waardoor wij meer vruchten kunnen oogsten. 

• Om de Imme een zo natuurlijk mogelijk woning te bieden werk ik met kasten en korven waarin de bijen een ongedeeld bijenlichaam kunnen bouwen. Dat wil zeggen dat ik geen gebruik maak van afzonderlijke broed- en honingkamers. Dat zou een volk ook in de vrije natuur niet hebben. Vooral de hangkorf is naar mijn idee een mooie natuurlijke bijenwoning. Gemaakt van Sint Jans rogge en door mijzelf gevlochten. Alleen het afdak en het binnenwerk worden door de timmerman gemaakt, omdat ieder zijn vak heeft.

• Van nature zwermen volken als zij daar de tijd rijp voor achten. Ik volg hen daarin en schep het volk zodra het een tros gevormd heeft en geef het een nieuw huis. Op die manier wil ik mijn bijenstand steeds verder uitbouwen tot dat ik vijf volken heb.

de Imme en de imker

Vorig jaar schreef ik dit stukje op mijn persoonlijk blog. NU een jaar later ben ik zo gegrepen door de bijen dat ik een blog voor hen start.


Het duurde even maar uiteindelijk heb ik toch besloten om imker te worden. Tegen al mijn bezwaren in. Want zal ik de opleiding wel kunnen afmaken? Begin ik aan iets wat jaren ervaring vergt voordat je het echt begrijpt? En als ik straks een volk heb en ik ga dood? Kan dat wel, mag dat wel, is dat wel verstandig? Allemaal bezwaren en angsten die de afgelopen weken in mijn hoofd schreeuwden. Toch ga ik het doen, ik leef nu en niet morgen. Soms moet je iets doen wat goed voelt, maar misschien niet logisch klinkt.

Zaterdag 8 maart 2014. Daar zit ik dan in de Zeister vrije school. Het is vandaag landelijke BD-Imkerdag. Voor het eerst kom ik in aanraking met de imkers. Ik hoor de verhalen, ik zie de foto`s en bewonder de prachtige kasten en hangende korven. De wereld van de Imme opent zich voor mij en ik raak wat meer vertrouwd met haar woorden. De Imme is het volk, gezien als één geheel. Zou je over een mensenlichaam een vergrootglas leggen, ontdek je dat het bestaat uit vele kleine cellen. Leg je een verkleinglas op een bijenvolk zul je zien dat het één lichaam is, de Imme.

Of dat waar is weet ik niet, maar de gedachten het volk als een geheel te benaderen klinkt wel erg logisch. De koningin als middelpunt, de enige die eitjes legt. De darren (mannetjes) voor de bevruchting van een koningin en de werkster, de haalsters, de bewaaksters, de poetsster en de voedster. Honing, stuifmeel, nectar en drachtplanten, raten en ramen, het vliegplankje, het vlieggat. Het duizelt mij.

Ik heb nog zoveel te leren dat ik niet goed weet wat ik nu moet schrijven.
Wat ik wel weet is dat de verhalen over de bijen iets in mij aanraken. Ze ontroeren mij. De zorg voor dit dier moet erg bijzonder zijn. Het is raar, nog nooit heb ik werkelijk een volk bekeken, nog nooit een blik in een kast geworpen en toch raakt ze mij.

Er opent zich een nieuwe wereld en ik mag kijken!